Trwałość, niezawodność, czy odporność na korozję i wysokie temperatury – to tylko kilka cech miedzi, które sprawiają, że w budownictwie jest ona niezbędna.

Rury miedziane są bardzo popularne w budownictwie. Najczęściej wykorzystuje się je w instalacjach wody pitnej, instalacjach grzewczych (w tym ogrzewania podłogowego), a także gazowych. Dlaczego cieszą się takim powodzeniem u instalatorów? Między innymi dlatego, że można je użytkować przez dziesiątki lat, nie korodują, ich właściwości mechaniczne się nie zmieniają, są ognioodporne oraz, co ważne, nie zmieniają smaku i zapachu wody.

Instalacje wody pitnej

Miedź powszechnie stosuje się do wykonywania instalacji wody pitnej i ciepłej wody użytkowej. Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi, woda płynąca przez takie instalacje powinna spełniać trzy kryteria:

1) mieć odczyn pH >7,

2) zawartość jonów azotanowych <30mg/l,

3) stosunek zasadowości ogólnej do jonów siarczanowych >2.

Stosowanie miedzi w instalacjach wody pitnej łączy się ze spełnieniem pewnych warunków. Po pierwsze: trzeba wiedzieć, że przy prowadzeniu odcinków instalacji należy stosować łuki, a nie kolanka. Pośrednio warunek ten wynika z prędkości przepływu. Drobinki zawarte w wodzie zarysowują kolanka, zdzierając ochronną warstwę tlenkową. W celu ochrony instalacji przed zdzieraniem tlenkowej warstwy ochronnej, obowiązkowo należy instalować filtr mechaniczny o zdolności zatrzymywania cząstek większych niż 80 μm. Po drugie: trzeba ograniczyć prędkość przepływu wody do 1 m/s w poziomach i 2 m/s w podłączeniach punktów czerpalnych. Większa prędkość powoduje w miedzi korozję erozyjną. Po trzecie: minimalna grubość ścianki rury miedzianej nie może być mniejsza niż 1 mm. Wreszcie, po czwarte: gdy średnica rur jest mniejsza niż 28 mm, poszczególne ich odcinki należy łączyć za pomocą lutowania miękkiego. Natomiast przy większej średnicy stosuje się lutowanie twarde. Alternatywną dla lutowania może być zaprasowywanie.

Instalacje grzewcze

Rury miedziane stosowane są także w tradycyjnych instalacjach grzewczych oraz instalacjach ogrzewania powierzchniowego (np. podłogowego). Do wykonania instalacji grzewczych można stosować rury miedziane zgodne z normą PN-EN 1057. W ogrzewaniu podłogowym stosuje się rury w stanie miękkim, w kręgach, najlepiej o średnicy do 18 mm (mogą być też 6, 8, 10, 12, czy 15 mm). Co ważne, należy pamiętać, że nie wolno zalewać betonem gołych rur miedzianych. Do ogrzewania podłogowego stosuje się także rurę systemową o mniejszych grubościach ścianki niż rura instalacyjna. Rura ta może mieć wymiary 12x0,7, 14x0,8, 15x0,8, a także 18x0,8. Dzięki doskonałej elastyczności jest ona łatwa w układaniu i montażu. W ostatnim czasie do ogrzewania powierzchniowego stosuje się również miedzianą kompozytową rurę cienkościenną. Jest to rura z trwale zespoloną otuliną zrobioną z tworzywa typu PERT. Taka rura jest ok. 50 proc. lżejsza i 40 proc. tańsza od klasycznej rury miedzianej.

Instalacje gazowe

W instalacjach gazowych, stosuje się miedzianą rurę twardą o grubości ścianki powyżej 1 mm. Elementy instalacji można łączyć stosując lutowanie twarde lub poprzez zaprasowanie specjalnego łącznika (o żółtym oringu) do tego typu instalacji.

Galeria - budoskop.pl Porady | Instalacje miedziane